Open tuinen
In Nederland en België zijn veel prachtige tuinen, landgoederen en parken, onderhouden door particulieren, vrijwilligers, bedrijven of overheden die één of meerdere dagen per jaar toegankelijk zijn voor publiek; open tuinen, hoe meer hoe beter.
Een genot voor de mens
Het openstellen van bijzondere tuinen biedt mensen die niet over een dergelijke tuin beschikken de mogelijkheid even te genieten van prachtige bomen, planten, bloemen en waterpartijen die in de normale publieke ruimten niet of nauwelijks, en zeker veel te weinig, aanwezig zijn. Maar ook voor mensen die wel zelf een tuin hebben bieden dergelijke tuinen de gelegenheid even zonder 'het zweet des aanschijns' te genieten van een ander haar/zijn werk en mogelijk ideeën op te doen voor veranderingen aan de eigen tuin. Wellicht de prettigste en ecologisch verantwoorde manier om open tuinen te bezoeken is per fiets. Vooral nu steeds meer mensen over een elektrische fiets beschikken, is het in veel delen van het land per fiets bezoeken van meerdere open tuinen op één dag goed te doen.
Goed voor mens en dier
Omdat het openstellen van de tuin een extra stimulans is de tuin extra bijzonder te maken, profiteren ook de dieren. Waar anderen hun tuin grotendeels bestraten of vullen met grind om er minder werk aan te hebben, voorzien eigenaren van een open tuin deze van van zeldzame en minder zeldzame planten zodat de tuin een paradijs voor dieren wordt. Echter veel meer mensen dan alleen degenen met groene vingers of aanhangers van de partij voor de dieren zouden aan deze diervriendelijkheid moeten meedoen. Het is inmiddels immers algemeen bekend dat de mens niet alleen van dieren kan genieten maar dat de mens ook afhankelijk is van dieren. De bij is in dit verband een goed voorbeeld. Omdat bijen een belangrijke rol hebben bij het bestuiven van planten, zal zonder alternatieve manieren van bestuiven hongersnood kunnen ontstaan. Hoewel de oorzaak van de zorgwekkend grote bijensterfte misschien nog niet precies bekend is, spreekt het voor zich dat een bij bepaald niet gediend is met een habitat die slechts uit terrastegels, grind en gazon bestaat. Voor een dier als de egel, onder meer een fanatieke slakkenruimer en vanwege zijn schattige uiterlijk geliefd bij iedereen, is overigens de schutting een onoverkomelijke barrière.
Conclusie
Kortom de stelling is dat als meer mensen hun tuin één of meer dagen per jaar zouden openstellen voor publiek zowel mens als dier erop vooruit zouden gaan. Bovendien is een tuin pas 'mooi' als er mensen zijn geweest die na een door bijengezoem gevulde stilte zeiden: 'mooi'. (En wie wil er nu geen mooie tuin?)